Rozdział 12

Dla Magdy  (Marry Styles) :*

 PERSPEKTYWA HERREGO

     Przeszedłem przez furtkę i od razu poczułem, że ktoś ciągnie mnie za rękaw. Za nim się obejrzałem byłem już w ciepłym domu.

-Martwiłam się o ciebie-marudziła blondynka ściągając mi płaszcz. Od razu zrobiła mi się jakoś cieplej na sercu po tych słowach. Ona martwiła się o mnie. O mnie nie o Liama!

-Byłem tylko na spacerze-burknąłem obojętnie, chodź w środku skakałem z radości, że Julay się mną interesuje.

-Mogłeś chociaż powiedzieć-mruknęła i wtuliła się w mój gruby, granatowy sweter-Więcej tak nie rób.

    Już się bałem, że nikt nie zauważył, że mnie nie było, a tu taka miła niespodzianka. Pokiwałem tylko w odpowiedzi głową i zabrałem się za ściąganie butów. Piegowata poszła do salonu, a ja jeszcze ułożyłem sobie szybko potargane loki i poszedłem za nią.

    Na kanapie siedziało całe towarzystwo, nawet Louis i Darcy. Gdy tylko przekroczyłem próg pokoju wszyscy się do mnie uśmiechnęli i zaprosili ruchem ręki na kanapę. Usiadłem pomiędzy Niallem, a Liamem.

-To ja pójdę odgrzać ci obiad-zwróciła się do mnie dziewczyna.

   Gdy tylko wyszła blondasek zaczął plotkować:

-To jest TA Julay?

    Przytaknąłem i uśmiechnąłem się szczerze.

-Nie dziwię, że ci się podoba-odparł.

-No… jest prawie taka sama jak Liam-dodał Loui.

-Wcale, że nie!-zaprzeczyłem szybko, ale widząc zdziwione spojrzenia przyjaciół dodałem-Jest ładniejsza.

-No, ale przyznaj, że są podobni. W końcu to prawie rodzeństwo-bronił się Louis.

   Odruchowo przyznałem mu rację. Zaraz… Co?! Jakie PRAWIE rodzeństwo?! O co tu chodzi?! Wytrzeszczyłem oczy ze zdziwienia, gdy do salonu wkroczyła Julay z dwoma talerzami pełnymi jedzenia.

-Uważaj, bo ci gałki oczne wypadną- zaśmiała się.

   Skrzyżowałem ręce i spytałem oburzony:

-Czy ja o czymś nie wiem?

    Blondynka spojrzała na mnie zdziwiona. Widząc, że nie wie o co chodzi wskazałem ruchem głowy na Liama, a następnie na nią.

-Aaa… o to chodzi-powiedziała pod nosem, jakby do siebie-Liam to mój kuzyn-mówiąc to wcisnęła się po między mnie, a wcześniej wymienionego i postawiła obiad na stoliku przed nami.

-Jedzonko!-krzyknął uradowany blondyn. Teraz wiem, czemu przyniosła dwa talerze, a nie jeden. W przeciwnym razie z mojego obiadu nie zostało by nic. Byłem tak głodny, że nie myślałem już o niczym innym, jak tylko o jedzeniu.

OCZAMI JULAY

 -Ale jak to kuzyn?-spytał Harry, gdy przeżuł ostatni kęs obiadu. Wyglądał tak słodko ze zdziwieniem na twarzy.

-No normalnie-powiedziałam uśmiechając się uroczo. Wytarłam opuszkiem kciuka sos, który został mu w kąciku ust, a następnie zlizałam. Hazza zaśmiał się cicho i powiedział:

-No opowiadaj!

    Ułożyłam się wygodnie na ramieniu Liama, a Lokowaty jak to miał w zwyczaju na moim. Idąc w nasze ślady Niall położył się na Haroldzie, a Zayn na nim. Mój kuzyn przygnieciony ciężarem czterech ciał opadł na Louisa, a ten położył się na Darcy, której chyba niezbyt się to spodobało, bo miałknęła, a następnie czmychnęła mi na kolana.

-Od czego by tu zacząć?-zastanawiałam się gładząc kota po mięciutkim futerku.

-Może od tego, że nasi ojcowie to bracia?-spytał Liam.

-A no tak!-przytaknęłam.-Nasi ojcowie to bracia-oznajmiłam, na co chłopcy się zaśmiali.

-Utrzymywaliście kontakt po rozwodzie twoich rodziców?-zagadnął Harry widząc, że nie mogę zebrać myśli.

-No właśnie nie-powiedziałam zrezygnowana.-Ja i Liam próbowaliśmy, ale rodzina mojego ojca całkowicie się od nas odcięła, więc nie mieliśmy wyboru.

    Harry przytulił mnie lekko, a ja ziewnęłam przeciągle. Byłam trochę zmęczona po podróży.

-Hazza, może pokażesz Julay jej pokój?-zwrócił się mój kuzyn do Loczka-Może mieszkać w gościnnym.

-Zwariowałeś?!-krzyknął Harold gwałtownie siadając, w efekcie czego Niall i Zayn (Ziall) wylądowali na podłodze. Wszyscy spojrzeliśmy na niego zdziwieni-Ty morderco!

   Ja już chyba wiedziałam co chodzi po głowie Harremu.

-Jak możesz tak mówić?!-oburzyłam się-Chcesz przepołowić biedną Darcy?!

-No bo…-zaczął wyjaśniać Lokowty widząc, że nikt nie kuma (no bo w końcu to nie żaby XD)-Przecież Darcy to nas wspólny kot. A jak jest wspólny, to oboje chcemy go mieć u siebie w pokoju. A jak będziemy mieli osobne pokoje to będziemy się kłócić u kogo ma spać Darcy. No i trzeba ją będzie przeciąć na pół-westchnął z powodu nie domyślności przyjaciół. Zaśmiałam się z jego genialnej wymówki, żebyśmy spali razem.

-Ale-powiedział stanowczo Zayn, a wszystkie pary oczu zwróciły się w jego stronę-w pokoju Hazzy jest tylko jedno łóżko.

-Ale-przedrzeźniał mulata Loczek-jest też dywan-uśmiechnął się cwaniacko, po czym oboje wybuchliśmy głośnym śmiechem. Spojrzeliśmy jeszcze raz na zdezorientowane twarze przyjaciół, wstaliśmy z kanapy i machnęliśmy na nich ręką. Pobiegliśmy szybko na górę.

______________________

Tak jakoś napisałam rozdział wczoraj i oto jest dzisiaj! I co? Zaskoczeni? Nie sądziliście, że Liam to kuzyn Julay, co? Prawdę mówiąc mieli się spotkać inaczej, ale tak jakoś wyszło... iWiecie, czasem ma się genialny pomysł, a za chwilę przychodzi wam do głowy genialniejszy, a wszystko co się miało później stać (nooo może nie wszystko ;)) trzeba zmienić. Tak było tym razem. Julay miała spotkać Liama gdy trafi do szpitala, ale wykluczyłam pomysł z wypadkiem i tak oto znalazła się w domu 1D. Ale tak szczerze: Jak wam się podoba ten rozdział? Bo mi średnio. Akcja ze wspólnym pokojem ze specjalną dedykacją dla Madzi ;)

To do następnego :* Dziękuję za wszystkie komentarze. Nawet nie wiecie jak bardzo się z nich ciesze i ile tańców radości odtańczam dziennie ;)