000.~Jaskiniowcy nie myślą o przyjaźni

 Dzisiaj dodaję na prośbę Madzi. :)) Kocham Cię siostrzyczko ;**

Czy zastanawialiście się kiedyś nad definicją przyjaźni? W moim słowniku owa nie istnieje. Może dlatego, że nigdy nie miałem prawdziwego przyjaciela? Albo dlatego, że nigdy się tym poważnie nie interesowałem?

Ludzie są różni i różnie odczuwają poszczególne uczucia, to też zdefiniowanie prawdziwej przyjaźni jest rzeczą niemożliwą. Dla jednych przyjacielem jest przede wszystkim osoba, której mogą bezgranicznie zaufać, dla innych ktoś kto zawsze potrafi ich pocieszyć, a dla mnie? Dla mnie przyjaźń to mit. Nie dlatego, że czasy są ciężkie, a ludzie coraz częściej zapominają o typowo człowieczych odruchach. Nie. Pomyślcie, czy na przykład jaskiniowcy myśleli o przyjaźni? Albo w średniowieczu? Czasy wcale nie są ciężkie, to my chcemy tak myśleć. Z takim podejściem jest nam łatwiej pogodzić się z faktem, że prawdziwe uczucia są już tak bardzo rzadkie. A prawda jest taka, że nigdy nie były częstym zjawiskiem. Ludzie lubią marzyć. Koloryzować niektóre fakty, a niektóre skutecznie puszczać w niepamięć, dzięki czemu mamy dzisiaj podejście takie, a nie inne.

Wiem, prolog tu niczego szczególnego nie wnosi.

Jest raczej napisany na podstawie myśli Harrego ;)

A jest taki, bo z początku zaczęłam pisać te opowiadanie w 1 os. A gdy zdecydowałam się jednak na 3 os. postanowiłam wykorzystać ten fragment ;)

1 rozdział pojawi się... Dobra nie wiem. Jakoś ostatnio nie mam zbytnio na nic czasu :/ Święta... trzeba byś z rodziną i w ogóle xD

A jak tam u was kochane?

I to by było chyba na tyle...

Aha! Madziu, spytaj się taty czy ZIEMNIACZKI smakowały ;D

Czołzen :**